In 1999 hebben wij samen met Luz Marina Contreras en Mathieu Kleuskens het initiatief genomen een onderwijsproject in de wijk Prados del Este van de stad Cúcuta in Colombia te starten. Zowel in Cúcuta als ook in Nederland werd een stichting FUNFAMILIA opgericht. De leden van de stichting in Cúcuta werden belast met de uitvoering en voortgang van het project aldaar. Er werden twee doelen geformuleerd nl. gratis onderwijs verzorgen voor kinderen van alleenstaande moeders en alleenstaande moeders in de gelegenheid stellen cursussen te volgen.
Door leerlingen en medewerkers van College Den Hulster werden acties gehouden om geld in te zamelen voor ons project. Ook werden we gesteund door familie, particulieren, vrienden, bekenden, bedrijven en verenigingen. Tot slot ontvingen we subsidie van het ministerie van ontwikkelingssamenwerking.
Op 1 november 2002 konden we met de verkregen financiële middelen starten met de uitvoering van het project. Er werd een gebouw in de wijk gekocht, dit werd opgeknapt, er werden vier leslokalen ingericht en het gebouw werd voorzien van sanitaire- en drinkwatervoorzieningen. Op 1 februari 2003 startte de school met het verzorgen van onderwijs. Tot 2008 werden jaarlijks gemiddeld 30 kinderen opgevangen en konden alleenstaande moeders cursussen volgen.
In mei 2004 zijn wij op werkbezoek in Cúcuta geweest om de resultaten en vorderingen van ons project te bekijken. We werden bij onze school ontvangen door zingende kinderen en dankbare ouders. Dat was heel emotioneel en op dat moment besef je, daar hebben wij en vele anderen het voor gedaan, voor deze kinderen die leven onder de meest armoedige omstandigheden, voor moeders die geen werk hebben en niet weten hoe de volgende dag er uit zal zien.
We hebben de kinderen in de school bezocht en met ouders, de schoolleiding en docenten gesproken. Met het stichtingsbestuur spraken wij over de projectdoelstellingen, over meerjarenplannen m.b.t. de inrichting van het onderwijs, de leerlingbegeleiding, het betrekken van ouders bij het onderwijsproces, samenwerking met andere scholen, het organiseren van cursussen aan ouderen etc. Tot slot maakten wij afspraken met de stichting hoe de gelden vanuit Nederland zo efficiënt mogelijk dienden te worden ingezet.
In 2007 bezochten we wederom ons project. De belangrijkste vraag was hoe wij ons onderwijsproject in de wijk Prados del Este in de toekomst in stand zouden kunnen houden. Dit had voor het belangrijkste deel te maken met het feit dat de kosten van onze projectvorm voor de toekomst zo hoog dreigden te worden dat het niet meer door ons te financieren zou zijn. Samenwerken met de gemeente leek ons derhalve de beste optie. Na een positief gesprek met de verantwoordelijke ambtenaar onderwijs van de gemeente besloten wij om ons gebouw over te dragen aan de gemeente. De gemeente beloofde ons project in ons gebouw voort te zetten en te zorgen voor leerkrachten. Dit kon alleen als wij ons gebouw zouden overdragen aan de gemeente. Hierdoor zou structureel onderwijs voor kinderen in deze wijk gewaarborgd zijn. Na een jaar onderhandelen besloten wij om ons gebouw niet over te dragen omdat bleek dat de gemeente geen enkele garantie gaf over de voortgang.
Begin 2008 ontvingen wij het bericht dat onze schoonzus Luz Marina, projectleider en voorzitter van onze stichting, ongeneselijk ziek was. Zij overleed op 29 oktober 2009 op 53 jarige leeftijd. We besloten, na het wegvallen van onze grootste steunpilaar en het feit dat er op dat moment geen geschikte projectleider beschikbaar was, ons project te parkeren en op zoek te gaan naar een nieuwe projectleider aldaar. Ook onderzochten wij de mogelijkheid een andere school te ondersteunen die lag in de wijk Cerro Norte, de armste wijk van de stad.
In oktober 2010 gingen we derhalve weer op werkbezoek en wilden duidelijkheid verkrijgen hoe het verder moest met onze school in de wijk Prados del Este, nu en in de toekomst. Ook wilden wij ons ter plekke oriënteren op mogelijke ondersteuning van de school Urbano Jesus Obrero uit de wijk Cerro Norte. Na een aantal gesprekken met personen uit de wijk Prados del Este over het vervolgtraject van onze school in de wijk kwamen we tot de conclusie dat voortzetten van ons project aldaar niet raadzaam was. Argumenten om te stoppen met dit project in Prados del Este waren het niet kunnen vinden van een geschikte projectleider en het onbetaalbaar worden van deze projectvorm voor de toekomst. Uiteindelijk hebben we besloten ons gebouw te verkopen aan de zoon van onze overleden schoonzus. Hij zal, ter nagedachtenis aan zijn moeder, in dit gebouw een talencentrum opzetten waar kinderen uit de wijk cursussen Engels kunnen volgen. Vervolgens zijn we aan de slag gegaan met de informatie die we reeds hadden verzameld over de school Urbano Jesus Obrero. Lees verder bij Instituto Urbano Jesus Obrero.